Voedselintolerantie


Voedselintolerantie oftewel voedselovergevoeligheid krijgt steeds meer aandacht in de wetenschap en onze maatschappij. Waarbij het eerst als mogelijk placebo werd gezien, zien wij nu steeds meer een scheidingslijn tussen voedselallergie en voedselintolerantie.
Bij een voedselallergie wordt er een allergische reactie veroorzaakt waardoor er antistoffen (IgE's) worden aangemaakt door het lichaam. Deze zijn te meten in het bloed. Bij voedselintolerantie zijn deze niet aanwezig, terwijl er wel klachten zijn. Een goed voorbeeld is melkeiwit allergie en lactose-intolerantie. In beide gevallen kunnen vergelijkbare klachten optreden maar behandeling in voeding is verschillend. Door bepaalde diëten te volgen, kunnen de klachten worden verminderd of zelfs helemaal weg gaan.

Mast Cell Activation Syndrome (MCAS)

Deze chronische aandoening wordt gekenmerkt een hogere prodcutie mestcellen, een type witte bloedcel dat betrokken is bij immuunreacties en allergische reacties. Deze cellen geven stoffen vrij, zoals histamine, signaalstoffen (cytokines) en hormonen (prostaglandinen), waardoor een breed scala aan symptomen ontstaan.

Veel voorkomende symptomen zijn onder meer

  • allergische reacties: jeuk, netelroos, blozen
  • maag-darmproblemen: buikpijn, diarree, misselijkheid
  • cardiovasculaire problemen: hartkloppingen, lage of hoge bloeddruk, duizeligheid
  • ademhalingsproblemen: piepende ademhaling, kortademigheid,
  • neurologische symptomen: hoofdpijn, hersenmist "brainfog"

Triggers voor deze symptomen kunnen sterk variëren en kunnen voedingsmiddelen, medicijnen, infecties, stress, fysieke prikkels en omgevingsfactoren zijn.

Integenstelling met standaard PDS gerelateerde klachten leveren deze producten een snelle reactie na 15 tot 60 minuten.

Mastocytaire enterocolitis

Is vergelijkbaar met MCAS maar is specifiek gekenmerkt met klachten door verhoogde mestcellen in het maag-darmkanaal, met name de dunne darm en de dikke darm, wat leidt tot chronische maag-darmklachten. Deze symptomen kunnen buikpijn, diarree, een opgeblazen gevoel en misselijkheid omvatten. In tegenstelling tot typische inflammatoire darmziekten vertoont mastocytaire enterocolitis geen openlijke ontsteking, maar eerder een abnormale ophoping van mestcellen, die mediatoren vrijgeven die symptomen veroorzaken.

Voedselintolerantie

Voedselintolerantie of -overgevoeligheid krijgt steeds meer aandacht in de wetenschap en onze maatschappij. Waarbij het eerst als mogelijk placebo werd gezien, zien wij nu steeds meer een scheidingslijn tussen voedselallergie en voedselintolerantie.
Bij een voedselallergie wordt er een allergische reactie veroorzaakt waardoor er antistoffen (IgE's) worden aangemaakt door het lichaam. Deze zijn te meten in het bloed. Bij voedselintolerantie zijn deze niet aanwezig, terwijl er wel klachten zijn. Een goed voorbeeld is melkeiwit allergie en lactose-intolerantie. In beide gevallen kunnen vergelijkbare klachten optreden maar behandeling in voeding is verschillend. Door bepaalde diëten te volgen, kunnen de klachten worden verminderd of zelfs helemaal weg gaan.

Mast Cell Activation Syndrome (MCAS)

Deze chronische aandoening wordt gekenmerkt een hogere prodcutie mestcellen, een type witte bloedcel dat betrokken is bij immuunreacties en allergische reacties. Deze cellen geven stoffen vrij, zoals histamine, signaalstoffen (cytokines) en hormonen (prostaglandinen), waardoor een breed scala aan symptomen ontstaan.

Veel voorkomende symptomen zijn onder meer

  • allergische reacties: jeuk, netelroos, blozen
  • maag-darmproblemen: buikpijn, diarree, misselijkheid
  • cardiovasculaire problemen: hartkloppingen, lage of hoge bloeddruk, duizeligheid
  • ademhalingsproblemen: piepende ademhaling, kortademigheid,
  • neurologische symptomen: hoofdpijn, hersenmist "brainfog"

Triggers voor deze symptomen kunnen sterk variëren en kunnen voedingsmiddelen, medicijnen, infecties, stress, fysieke prikkels en omgevingsfactoren zijn.

Integenstelling met standaard PDS gerelateerde klachten leveren deze producten een snelle reactie na 15 tot 60 minuten.

Mastocytaire enterocolitis

Is vergelijkbaar met MCAS maar is specifiek gekenmerkt met klachten door verhoogde mestcellen in het maag-darmkanaal, met name de dunne darm en de dikke darm, wat leidt tot chronische maag-darmklachten. Deze symptomen kunnen buikpijn, diarree, een opgeblazen gevoel en misselijkheid omvatten. In tegenstelling tot typische inflammatoire darmziekten vertoont mastocytaire enterocolitis geen openlijke ontsteking, maar eerder een abnormale ophoping van mestcellen, die mediatoren vrijgeven die symptomen veroorzaken.

Wist je dat 5 tot 20% van de Nederlandse bevolking last heeft van Prikkelbare Darm Syndroom?